Joepie, werken!

We zijn begonnen met werken, en ik heb nu beide werkplaatsen gezien. Eindelijk is het dus een beetje duidelijk waarvoor we al dat geld in hebben gezameld en wat we hier precies komen doen. Woensdag ging ik met 9 anderen naar het weeshuis waar Opin al 4 jaar aan bouwt. We moesten daar de muren schuren en cement wegkrabben, zodat alles geschilderd kan worden. Die dag was wel een beetje frustrerend, omdat de professionele schilders bijna niets deden, en omdat we werk moeten doen dat anderen al hebben gedaan. De groep van vorig jaar had de muren namelijk al helemaal mooi gemaakt en geschilderd, maar daarna zijn de plafonds pas afgemaakt en daarbij zijn de muren weer vies geworden.. En de plafonds aan één kant van het gebouw zijn naar onze mening nog steeds niet klaar, dus wie weet mag de volgende groep hetzelfde nog een keer doen. Een stimulans is wel dat de weeskinderen volgens de planning tijdens ons verblijf in Kenia het weeshuis in kunnen. Maar ja, Afrikaanse planningen.. We zijn er inmiddels aan gewend, alles duurt wat langer dan gezegd wordt. Toch hopen we dat het gaat lukken om alles op tijd af te krijgen! Het zou heel gaaf zijn om dat nog mee te maken. Verder was de omgeving van het weeshuis heel mooi, echt wat je je voorstelt bij Afrika. Een droge vlakte met wat boompjes en in de verte een paar bergen. Dicht bij het weeshuis zelf stonden wat huisjes. De meeste zagen er best goed uit, maar er was één hutje van 6 tot 9 vierkante meter waar een gezin van 7 mensen in woonde. Na onze lunch wilden we hen de overgebleven boterhammen geven, maar het bleek dat ze wel genoeg te eten hadden. Later hoorden we dat de vader van het gezien een prima baan had, maar al het geld opmaakte aan drank. Zulke dingen zijn best naar om zo direct mee te maken. De kindjes uit de omgeving kwamen nog wel spelen en naar ons kijken, en zelfs een beetje 'helpen'. 's Avonds terug op school hebben we met de meisjes gitaar gespeeld en gezongen in de common room, net als de avond ervoor.

Donderdag, gisteren, ben ik op de andere werkplaats geweest. Dat is een van de armste scholen uit de omgeving, waar ook leerlingen zijn voor wie de lunch op school de enige maaltijd van de dag is. Wat wij daar doen is de vloer (aangestampte grond) van twee lokalen eruit hakken, zodat er een cementvloer in kan worden gestort. Nu is het zo dat de vloeren van de lokalen lager zijn dat de grond buiten, en als het regent stroomt er zoveel water naar binnen dat er geen les gegeven kan worden. Het uithakken van de vloer gaat met pikhouwelen en is best zwaar, maar heel dankbaar werk. Samen met drie anderen heb ik op die school ook nog in groep 8 een lesje gegeven over allerlei aspecten van Nederland. Landschap, gewoontes, politiek, economie, geloof, verkeer etc. Heel leuk dat we dat mochten doen! Toen Vera vertelde dat de koe ongeveer het grootste Nederlandse dier is, lag de hele klas dubbel van het lachen. 's Middags werden we uitgenodigd om te kijken bij de scouts van de school, die aan het oefenen waren voor de volgende dag. Dan zou er education day zijn, en er zouden ook leden van de regering komen, dus het was best een big deal! We mochten ook nog even meedoen met dansen en zingen, echt gaaf! Verder werden we ook daar weer besprongen en geaaid enzo door alle kinderen. Later op de dag bedacht ik hoe raar het straks in Nederland zal zijn als er niet meer overal kinderen klaarstaan om je een high five te geven of aan je haar te voelen. Ik denk dat ik me wel een beetje genegeerd zal voelen ;).

Vandaag was het sportdag op de school waar we slapen, en wij mochten meedoen! Team orange natuurlijk, dus alle Hollandshirtjes en oranje haarverfbussen werden uit de tassen gehaald. Allemaal kindjes gingen ons team ook aanmoedigen, maar dat heeft bij veel onderdelen niet echt geholpen.. Het is echt niet normaal hoe snel die kinderen kunnen lopen, ook de kleintjes. En super fanatiek ook iedereen. De hele school is verdeeld in vier groepen en na elke race werden de deelnemers onder luid gejuich binnengehaald door hun teamgenoten. Aan het eind van de middag zou er een award ceremony zijn, maar omdat alles uiteraard heel erg uitliep, moeten de laatste rondjes dinsdag nog gelopen worden, dus dan is ook die ceremonie. Het was te verwachten :)